Faoliyatini jazz guruhida boshlagan tunislik prodyuser va DJ Deena Tunisdagi elektron sahnadagi ko’plab chiqishlaridan so’ng Frantsiyaga ko’chib o’tdi. U Parijdagi InFiné leybli bilan shartnoma tuzdi va u yerda ikkita EP, Klabb (2017) и Dhakar (2020), shuningdek Pitchfork va The Guardian kabi bir qancha xalqaro ommaviy axborot vositalaridan yuqori baho olgan Khonnar (2018) nomli albomini chiqardi. Uning musiqasi — arab musiqasining xilma-xilligini tashkil etuvchi elementlarni qayta tasavvur qilishga undaydi, klub musiqasi ta’sirida elektron raqs musiqasidan, shuningdek, zamonaviy avangard va eksperimental sahnadan ilhom oladi. U Fever Rayning so’nggi “Plunge” albomiga kiritilgan “an itch” trekini birgalikda ishlab chiqdi va Bashar Mar-Xalife, Flor, Domeniko Torti va Afrika Bambaata asarlarining bir nechta remikslarini chiqardi.
Jonli ijrolarda yoki DJ-setlarda Deena ko’plab mashhur festival va tadbirlarda, masalan, Tunisdagi Sonar festivali, Les Dunes Electroniques, Berlindagi CTM festivali, Amsterdamda Dekmantel, Mexiko shahridagi Dour festivali yoki Mutek festivalida, shuningdek, sahnada chiqish qilgan, klublarda, jumladan Parijdagi Beton va Dehors Brut, Berlindagi Berghain va boshqalarda korinish bergan…
“Siniq” ritmik tuzilmalarning eksperimental elektron sintezi. DJ va bastakorlar triosi – Iosif Tumari, Varlamov va Lisunovskiy – tovushlar va elektron musiqa tadqiqot laboratoriyasining asoschilari.
Galya Bisengalieva — bitta janrga belgilash qiyin bo’lgan artist. Qozog‘istonlik bastakor, prodyuser va skripkachi bo‘lgan u o‘ziga xosligi va virtuozligi tufayli o‘zini zamonaviy musiqaning ajoyib ustasi sifatida ko‘rsatdi. 2020 yilda u oʻzining “Aralkum” debyut albomini chiqardi, unda Galyaning keng fazoviy tovushlarga eʼtibori halokatli qurib ketish natijasida hosil boʻlgan Orol dengizi va choʻl landshaftlarini ochib berishga yordam berdi. 2023 yil oktyabr oyida uning ikkinchi atmosfera albomi “Polygon” chiqdi, bu safar Qozog’iston tarixidagi eng qorong’u epizodlardan biri – Semipalatinsk poligonining radioaktiv merosiga e’tibor qaratdi. Xalqaro miqyosda tan olingan ijrochi Galya Barbican, Royal Festival Hall, Mumbaydagi Milliy sahna sanʼati markazi, Bruklin sanʼat akademiyasi, Los-Anjelesdagi ACE teatri, Bela Bartok konsert zali kabi sahnalarda chiqish qilgan. , Victoria Hall, Teatro Colon, Institut Strelka, Concertgebouw, Elbphilarmonie va Parij filarmoniyasi kabi sahnalarda chiqish qildi.
Galyaning sololari va improvizatsiyalarini ko’plab filmlarning saundtreklarida, jumladan, “Sen hech qachon bu erda bo’lmagansan”, “Asal bola”, “Ikki Dada”, “Usta”, “Suspiria”, shuningdek, Frank Oushenn va Teylor Svift, Radiohead, The National va Sigur Ros albomlarida tinglash mumkin.
Toshkentlik elektron musiqachi Jozef Tumari embient va texno atmosfera tovushlarida klassika va innovatsiyalarni uyg‘unlashgan noyob treklarni yaratadi. Uning musiqasi boy va kuchli audiovizual landshaftni yaratuvchi siniq ritmlar, qorong’u ohanglar va ritmik chiziqlar bilan ajralib turadi. Vintaj sintezlari lo-fi tovushi bilan birgalikda asarlarga iliqlik va haqiqiylikni beradi, nostalgiya tuyg’usini uyg’otadi va samimiy muhit yaratadi. Uning musiqiy yondashuvi klassik texnik eksperimental ovoz dizayni bilan uyg’unlashtirgan elektron sahnaga yangicha qarashdir. Bu Jozefga tanish va hayratlanarli darajada yangi kompozitsiyalar yaratishga imkon beradi, bunda har bir trek bir vaqtning o’zida o’tmish va kelajakka sayohatga aylanadi.
Masayoshi Fujita — yaponiyalik vibrafonchi, marimbist va bastakor. An’anaviy vibrafon uslublari, texnikasi va kompozitsiya nazariyasi bilan cheklanib qolmaslikka intilib, u o’zining vibrafon tovushini va asbobning ovozini ishlab chiqarishning yangi imkoniyatlarini qidiradi. Tuman, tog’lar va ichki tortishishning sukunati va chuqurligidan ilhomlangan uning musiqasi tinglovchilarda o’z ichida aks-sado beradigan tasvirlar, atmosferalar, manzaralar va hikoyalarni uyg’otadi. Uning nemis elektron musiqachisi Yan Jelinek bilan yaqinda qilgan hamkorligi ham butun dunyo bo’ylab eksperimental musiqa muxlislarining katta e’tiborini o’ziga jalb qilib, keng shuhrat qozondi. Berlinda 13 yil yashaganidan so’ng, Masayoshi yaqinda Yaponiyaning Xyogodagi Kami-cho qishloq tog’ qishlog’idagi yangi uy va studiyaga ko’chib o’tdi va tabiatda musiqa yaratish haqidagi umrboqiy orzusi ortidan tinglovchilari bilan baham ko’rdi.
«Yangi Sharq» eksperimental elektron andegraundi.
DJ, prodyuser, Olmaota sahnasi liderlaridan biri bo’lmish, ZVUK va DIY tadbirlarining asoschisi. U 2016-yilda Unsound: Dislocation festivalida o‘z belgisini qoldirdi va shundan beri Yevropa bo‘ylab faol gastrollarda bo‘ldi. Texno, elektro, kislota va sanoatni birlashtirgan hissiy to’plamlari bilan tanilgan.
U muntazam ravishda Berlindagi Room 4 Resistance ko’rsatadi va Theory of Nothing на Radio Cómeme radio-shousini olib boradi.
Texno, trans, eksperimental elektronika va ovoz dizayni to’qnashuvidagi Alina Izolenta va Kamil Eadan iborat elektron loyiha. Nina Kravitsning TRIP leyblida chiqarilgan Broken Clock Is Right Twice A Day и LP «Am I Who I Am» qo’shig’i Pitchfork, The Quietus, Resident Advisor va Britaniyaning diniy jurnali kabi nashrlardan ko’plab ijobiy sharhlarni to’pladi. The Wir kompozitsiyalar “Fakt”ga ko’ra yilning eng yaxshi treklari ro’yxatiga bir necha bor kiritilgan. Kasb-hunar maktablari murakkab raqs qismlarini yaratadilar, ularda chiziqli bo’lmagan uchastkalarni quradilar va ko’pincha 150 bpmgacha tezlashadilar. Ikkilik monotonlikdan ko‘ra keskinlik va keskinlikni afzal ko‘radi – ularning asarlari to‘satdan burilishlar va metamorfozalarga boy. Bu, ayniqsa, jonli ijrolarda, duetning hayratlanarli darajada kuchli elektr ovozi tomoshabinlarga zarbalar bilan urilganda seziladi. Xalqaro sahnada jonli kasb-hunar maktablarini eshitish mumkin – duet Londonning Printworks, Manchesterning The Warehouse Project, Tbilisidagi Bassiani, Berlin Tresorni zabt etdi. So’nggi bir necha yil ichida PTUni Boiler Room, Sonar (Barselona), Berlin Atonal, Unsound (Krakow), The Midway (San-Fransisko) va boshqa ko’plab festivallarda, dunyoning 20 dan ortiq mamlakatlarida eshitish mumkin edi.
Sabinē – O‘zbekistondagi elektron musiqaning yangi avlodining yorqin namoyandasi, shuningdek, Sublimation Collective leyblining hammuassisi bo’lib, u kelajagi bor san’atkorlar bilan qo‘shma treklar yaratish orqali janr chegaralarini kengaytirishga intiladi. Bugungi kunda u Rigada bo’lib, DJ, leybl menejeri, prodyuser, promouter va Rigadagi One One klubida rezident sifatida ham qatnashgan. Uning musiqasi turli xil qiyin va hissiy texno tovushlarga – sanoat va kislotali basdan tortib tajovuzkor zarbalar va kuchli ritmlarga bo’lgan muhabbatdir. U Stihia va Under festivallarida (Riga) chiqish qildi, shuningdek, Boiler Room, mashhur Berlin HÖR, afsonaviy Tresor klubida, shuningdek, Nina Kravits, Dr. Rubinshteyn, Dasha Rush, Gector Oakes, Perc, Regal va Tommy Four Seven kabilar bilan bir sahnada chiqishlar qildi.
Bolaligidan Agata tabiat tovushlari va sintezatorlardan ilhomlangan, u ota-onasidan atrof-muhit va yangi asr musiqasi kassetalarida eshitgan. U 1995 yilda Riga musiqa maktabida Emils Darzins musiqa maktabida musiqa ta’limini boshlagan, avval pianino chalishni o’rgangan, keyin esa musiqa nazariyasi va tarixiga o’tgan. Maktabdan so’ng u Latviyaning Jazeps Vitols nomidagi musiqa akademiyasida o’qishni davom ettirdi. O’qish bilan bir qatorda u turli xil musiqiy uslublarga bo’lgan qiziqishini kengaytirib, o’zining DJ amaliyotini rivojlantirdi. 2012 yilda akademiyani tugatgandan so’ng, Agata o’zini shaxsiy musiqiy ijodga bag’ishlashga qaror qildi. Agataning Sign Libra sifatidagi musiqiy sayohati 2016-yilda BBC yomgʻir oʻrmonlari haqidagi hujjatli filmlaridan ilhomlangan “EP Closer to the Equator” debyuti bilan boshlangan. O’sha yili u Monrealdagi Red Bull musiqa akademiyasida qatnashdi. 2017 yilda nashr Parijning Antinote yorlig’i tomonidan e’tiborga olindi va uni vinilga qayta nashr etdi. 2020 yilda Agata RVNG Intl yorlig’ida ikkinchi “Sea to Sea” albomini chiqardi va xalqaro e’tirofga sazovor bo’ldi. Sign Libra Nyu-York, Monreal, Amsterdam, Berlin va boshqa shaharlarda chiqish qilgan.
The Lipsky brothers are a breakthrough in club culture with a unique sound that blends psychedelic rock with techno hits, supported by a deep interest in a variety of musical styles, from the exotic to punk. Their production work, filled with narrative, melody, and drama, resonates with a wide audience, as evidenced by successful remixes for well-known artists and their debut LP Sorry, We Did Something Wrong, which stands out for its ambition and uniqueness.
After moving from Russia, Simple Symmetry begins a new chapter in their creativity, returning with the epic EP Problem on the Multi Culti label, complemented by a remix from Red Axes. This new beginning is underscored by their ability to combine radical boldness with self-awareness, continuing to experiment with dance music and expanding the boundaries of their sound.
