Өз искерлигин джаз топарында баслаған тунисли продюсер ҳәм диджей Deena Тунисте бир неше мәрте электрон сахнаға шығып, кейин Францияға көшип өтти.
Ол Париждеги InFiné лейбли менен шәртнама дүзип, ол жерде еки EP, Klabb (2017) ҳәм Dhakar (2020), сондай-ақ, Pitchfork ҳәм The Guardian сыяқлы бир қатар халықаралық ғалаба хабар қуралларынан жоқары баҳа алған Khonnar (2018) атлы альбомын шығарды.
Оның музыкасы араб намаларының ҳәр қыйлылығынан ибарат элементлерди ойда қайта сәўлелендириўге ҳәрекет етеди, клуб музыкасы тәсириндеги электрон аяқ ойын музыкасынан, сондай-ақ, заманагөй авангард ҳәм экспериментал сахнадан илҳам алады. Ол Fever Rayдиң соңғы «Plunge» альбомына киргизилген «an itch» трекин биргеликте ислеп шықты ҳәм Башар Мар-Халифе, Флор, Доменико Торти ҳәм Африка Бамбаата шығармаларының бир неше ремикслерин шығарды.
Жанлы атқарыўлар ямаса DJ-сетлер шеңберинде Deena көплеген атақлы фестиваль ҳәм илажларда, мысалы, Тунистеги Sonar Festival, Les Dunes Electroniques, Берлиндеги CTM Festival, Амстердамдағы Dekmantel, Мехикодағы Dour ямаса Mutek фестивалларында, сондай-ақ, Париждеги Concrete ҳәм Dehors Brut, Берлиндеги Бергхайн ҳәм т.б. клублар сахнасында өнер көрсеткен…
«Сынық» ритмлик қурылмалардың экспериментал электрон синтези. Сес ҳәм электрон музыка изертлеў лабораториясының тийкарын салыўшылар, диджей ҳәм композиторлар – Josef Tumari, Varlamov ҳәм Lisunovsky-лерден қуралған трио.
Галя Бисенгалиева. Бул артистканы тәрийплеў ямаса қандай да бир жанрға жатқарыў қыйын. Ол қазақстанлы композитор, продюсер ҳәм скрипкашы болып, өзиниң айрықшалығы ҳәм виртуозлығы себепли өзин заманагөй музыканың әжайып устасы ретинде көрсетти.
2020-жылы ол өзиниң «Aralkum» дебют альбомын шығарды, онда Галяның кең кеңисликтеги сеслерге итибары альбом тематикасын – Арал теңизи ҳәм қурып кетиў апаты нәтийжесинде пайда болған шөл ландшафтларын ашыўға жәрдем берди. 2023-жылдың октябрь айында оның екинши атмосфералы альбомы «Polygon» шықты, бул сапар ол Қазақстан тарийхындағы ең қаралы эпизодлардың бири – Семипалатинск полигонының радиоактив мийрасларына итибар қаратты.
Галя халықаралық көлемде тән алынған атқарыўшы болып, Барбикан, Патшалық Фестиваль Залы, Мумбайдағы Миллий сахналық көркем-өнер орайы, Бруклин көркем-өнер академиясы, Лос-Анжелестеги ACE театры, Бела Барток концерт залы, Виктория Холл, Колон Театры, Стрелка Институты, Концертгебау, Эльбфилармония ҳәм Париж филармониясы сыяқлы сахналарда өнер көрсеткен.
Галяның сололарын ҳәм импровизацияларын көплеген фильмлердиң саундтреклеринде, атап айтқанда, «Сен ҳеш қашан бул жерде болмағансаң», «Пал бала», «Еки әке», «Уста», «Суспирия», сондай-ақ, Фрэнк Оушен ҳәм Тейлор Свифт, Radiohead, The National ҳәм Sigur Rós альбомларында еситиў мүмкин.
Масаёси Фудзита – япон вибрафоншысы, маримбист ҳәм композитор. Дәстүрий вибрафон усыллары, техникасы ямаса композиция теориясы менен шекленип қалмаўға ҳәрекет ете отырып, ол өзиниң жеке вибрафон сести ҳәм әсбаптан нама шығарыўдың жаңа имканиятларын излейди.
Оның думан, таўлар ҳәм ишки тартылыс күши тынышлығынан ҳәм тереңлигинен илҳам алған намасы ондағы сес тербелисин беретуғын образлар, атмосфералар, тәбият көринислерин ҳәм ўақыяларды тыңлаўшыларда оятады. Оның немец электрон музыканты Ян Йелинек пенен жақын арадағы шериклигиниң де даңқы тарап, пүткил дүньядағы экспериментал музыка ышқыпазларының айрықша итибарын тартты.
Берлинде 13 жыл жасағанынан соң, Масаёси тәбият қойнында нама жаратыў ҳаққындағы бурыннан қыялына түйген әрманына садық қалып, жақында Японияда, Хёгодағы таўлы аймақта жайласқан Ками-чо деген аўылдағы жаңа үй ҳәм студиясына көшип өтип, өз намаларын тыңлаўшылары менен бөлиспекте.
«Жаңа Шығыс» экспериментал электрон андеграунды.
Диджей, продюсер, Алматы сахнасы жетекшиси, ZVUK илажларының DIY серияларының тийкарын салыўшы. Ол 2016-жылы «Unsound: Dislocation» фестивалында өзин танытты ҳәм соннан берли Европа бойлап гастрольларда белсендилик көрсетпекте. Ол техно, электро, эйсид ҳәм индастриал бағдарларын бириктирген эмоционал сетлери менен белгили.
Ол турақлы тәризде Берлиндеги «Room 4 Resistance»та шығады ҳәм «Radio Cómeme»де «Theory of Nothing» радио-шоуын алып барады.
Техно, транс, экспериментал электроника ҳәм сес дизайны тийкарында Алина Изолента ҳәм Камил Еадан ибарат электрон жойбар. Нина Кравицтиң ТРИП лейблинде шығарылған «Broken Clock Is Right Twice A Day» дуэтине ҳәм «Am I Who I Am» LP қосығына Pitchfork, The Quietus, Resident Advisor ҳәм Уллы Британияның белгили «The Wire» журналы сыяқлы басылымлар арқалы көплеген унамлы пикирлер билдирилген, ал, композициялары «Fact» басылымы мағлыўматларына қарағанда жылдың ең жақсы треклери дизимине бир неше мәрте киргизилген.
ПТУ қурамалы аяқ ойын жыйындыларын жаратады, оларда бир тегис емес сюжетлерди дизип, тезлениўди жийи 150 bpm ке шекем жеткереди. Дуэт монотонлыққа қарағанда тосаттан болған ҳәм кескин ҳәрекетлерди абзал көреди – олардың дөретпелери күтилмеген дығырықлар ҳәм метаморфозаларға бай. Бул, әсиресе, жанлы атқарыўларда, дуэттиң тақ қаларлық дәрежеде күшли электр даўысы тамашагөйлерга соққылар менен урылғанда билинеди. ПТУдың лайвларын халықаралық сахнада еситиў мүмкин – дуэт Лондонның «Printworks», Манчестердиң «The Warehouse Project», Тбилисидеги «Bassiani», Берлиндеги «Tresor»ды жаўлап алды. Соңғы бир неше жыл ишинде ПТУ-ды «Boiler Room»да, Sonar (Барселона), Berlin Atonal, Unsound (Краков), The Midway (Сан-Франциско) ҳәм т.б. көплеген фестивальларда, дүньяның 20 дан аслам мәмлекетлеринде еситиў мүмкин.
Sabine Өзбекстандағы электрон музыканың жаңа әўладының жетекши артистлериниң бири, сондай-ақ, келешегинен үмит күттиретуғын артистлер менен бирге қоспа треклер жаратыў арқалы жанр шегараларын кеңейтиўге ҳәрекет етип атырған Sublimation Collective лейблиниң тийкарын салыўшылардың бири есапланады. Бүгинги күнде ол Рига қаласында. Ол диджей, лейбл менеджери, продюсер ҳәм промоутер болып, Ригадағы One One клубында резидент ретинде де өнер көрсеткен.
Оның музыкасы – ҳәр қыйлы қурамалы ҳәм эмоционал техно сеслерге – индустриал ҳәм қышқыл бастан баслап агрессив битлерге ҳәм күшли ритмлерге шекемги муҳаббат болып табылады. Ол Stihia ҳәм Under (Рига) фестивальларында сахнаға шыққан, сондай-ақ, Boiler Room-да, Берлиндеги атақлы HÖR-де, даңқы тараған Tresor клубында ҳәм Нина Кравиц, Др. Рубинштейн, Дашей Раш, Гектор Оукс, Perc, Regal ҳәм Tommy Four Seven менен бирге пүткил Евразия бойлап ҳәр қыйлы майданларда өз топламларын усынған.
Агата балалығынан тәбият даўыслары ҳәм синтезаторлардан йош-илҳам алған, оларды ата-анасының эмбиент ҳәм нью-эйдж музыкасы жазылған кассеталарынан тыңлаған. Ол 1995-жылы Ригадағы Эмил Дарзинниң музыка мектебинде музыкалық билим алып, алдын пианино шертиўди үйренген, ал, кейин музыка теориясы ҳәм тарийхына өткен. Мектепти тамамлағаннан соң ол Язепс Витолс атындағы Латвия музыка академиясында оқыўды даўам еткен. Оқыў менен бир қатарда ол ҳәр қыйлы музыкалық усылларға болған қызығыўшылығын кеңейтип, диджейлик әмелиятын раўажландырған. Агата 2012-жылы академияны тамамлап, өзин жеке музыкалық дөретиўшиликке бағышлаў шешимин қабыллаған.
Агатаның Sign Libra жойбары ретинде музыкалық саяхаты 2016-жылы «BBC»диң тропикалық тоғайлар ҳаққындағы ҳүжжетли фильмлеринен илҳамланған «Closer to the Equator» EP дебюты менен басланған. Сол жылы ол Монреальдағы «Red Bull Music Academy»да қатнасты. 2017-жылы релиз тәрепинен Париждеги «Antinote» лейбли итибарға алынған ҳәм оны винилге қайта басылым етип шығарған. 2020-жылы Агата өзиниң екинши «Sea to Sea» альбомын «RVNG Intl.» лейблинде шығарып, халықаралық көлемде тән алынды. Sign Libra Нью-Йорк, Монреаль, Амстердам, Берлин ҳәм т.б. қалаларда өнер көрсеткен.
